D-Dimerem nazywamy mały fragment białka powstały na skutek rozkładu fibryny, którego obecność we krwi można zaobserwować po rozkładzie skrzepu pod wpływem fibrynolizy. W czasie gdy krew krzepnie, dzięki aktywowaniu się trombiny, fibrynogen jest metabolizowany do fibryny. Rozszczepienie fibryny, na którą składają się elementy D i E, skutkuje powstaniem D-Dimerów. Określenie stężenia D-Dimerów używane jest w przypadku stwierdzania zakrzepicy.
Wizualny test do jakościowego wykrywania stężenia D-Dimerów w próbce krwi pełnej lub osocza.